Photo diary : Nagpatong Rock Formation

Maulan, madulas, masakit, masaya!!! ❤️❤️😂😂

 

New found friends #lotlotandfriends 😂😂❤️❤️

   
     

   
                 

Photo diary : Buscalan, Kalinga (2)

Dumating ang araw ng muling pagbabalik sa Kalinga.

Kasabay neto ang unti-unting pa nu numbalik ng tiwala mo sa pag-ibig. 

Wala pang isang taon mula ng nagmula ka sa lugar na ‘to. 

Wala pa ring isang taon ng kayo’y magsimulang lumabas. 

Zigzag ang daan patungong Kalinga.

Paliku-liko din ang inyong usapan.

Takot kayo pareho. Pero gusto n’yong subukan. 

Nagpalagay ka ng tatlong maliliit na bilog na tattoo kay Apo Whang Od. 

Nagbanggit sya ng tatlong salita, masarap pakinggan. Masarap basahin. Nangingiti ka. 

Pinadagdagan mo ang nasa likod. Mas mahaba, mas kita na tattoo.

Sana, sana mas humaba pa ang araw na magka kasama kayo. Hindi man lantad, pero alam nyo na totoo. 

Gumising ka ng maaga, ng nakangiti. “Aabangan ko ang pagsikat ng araw”, wika mo. Na naging panata mo sa tuwing may pupuntahan kang bagong lugar. Dahil ano pa nga ba ang mas gaganda pa sa pagsikat ng araw? 

Kasabay nito ang pag usbong at pagsikat ng magandang umaga para sa inyong dalawa. 

Totoo nga, na sana, sana magmahal at patuloy tayong magmahal tulad ng pagpunta natin sa Kalinga. 

*maaring basahin ang unang parte sa 

https://amazingjoon.wordpress.com/2016/12/26/photo-diary-buscalan-kalinga/

   

            

   

  

            

   
                
   

  

  

  

  

  

   
             

   
                

  

     

Photo diary : Calle Crisologo, Vigan

Lugar na lang ang balikan mo friend, ‘wag na ‘yang ex mo. 😅😅
   
  

Daldal ni Dez 😅😅😅😂😂😂

          

wow! idol ko po ung kumuha neto! hahaha

     

   
                 

   
           

Forever. Favorite. Period.

One thing I can promise you — I will never get tired on cheering you up ; will make you feel that you are one of the most beautiful women I know. ☺️❤️

                  

   
         

Photo diary: What a mess, Dez!

Last day of my “summer” was spent with one of my closest and jirits friends. The one and only, master Dez!

You might be wondering why “mess”. It is because it was really a “mess” being with this kind of person when you are traveling, no plans, no directions! So, What a mess, Dez! Hahahaha

She was very persistent on forcing me to accompany her to go to the Underground Cemetery so I gave in since un nga she’s one of my closest friends. K. 

Teka, bakit english? 
 

Underground cemetery

I was a bit disappointed on what I saw… Parang “okay, eto na un?”  But… I just had to look on the “brighter side”, at least I had a solo time with the master. 😅😅😒😒😒

“kunwari bati tayo” hahahaa 😒😒😒

 

“wow Joon ang ganda ng lighting, picturan mo ko” 😒😒

 

 

si Dez na salarin

 

From Underground Cemetery to Liliw, Laguna. 

Fortunately, it was also the last day of the Tsinelas Festival. We walked around, ate and of course, took some pictures. 

              

Umuwi kaming paguran but whatevs, pang blog pa din to. 

There will be no next time, Dez. Love you pa din. Hahaha 😒😒😅😅❤️

❤️,

Joon

Photo diary : Jona’s maternity shoot

Portrait photography is not really my forte, pero dahil nadaan ako sa konting alak at libreng pagkain… (Joke)  I Went to Bulacan to have my first ever portrait photoshoot.

Lipstick. creepy

 

First hour of our photo shoot was a flop. So we went outside and looked for a perfect lighting.

Tadaahhh…

 

Looking forward to days with her child.

 

Two hearts united in ine body.

2nd day

Happiness inside.

Gear : canon 1000d ; 50mm lens (plus dedication and patience)

Photo diary: Tsinelas Festival 2015

FINALLLLYYY!! I’ve been waiting for this kind of vacation super talaga. (Arte hahaha)

Almost 2 months of sleepless nights (and counting) hehe and kapagod na araw, ALL WORTH IT! 

So yeah!

Great way to start the month! 😉 

 

super cute umbrellas ella ella eh eh eh eh

Hello there!

            Hi kuya Jomersz!

      

Tried doing the blogger pose, eh ang labo hahaha

 
Salamat Liliw sa pag aliw! 🙂

Photo diary : Bulwagan ng dangal

WIDE LENS! WIDE LENS! WIDE LENS! 😉

Nasan ang dangal mo?

Dangal and friends (what)

Toki

“Alam mo kung saan ang KILITI namin? sa ngiTeng mo.”

https://twitter.com/KASABIHAN/status/390849959227973632 — thanks sa tweet na itech. hihi

“Our feelings are our feelings. They’re not right/wrong, they just are. And we’re entitled to them. Having someone tells us what worries us isn’t really important doesn’t make it less intense or real.”

okay. thissss issss ssssoo OA na. pero DUH wala pa namang isang linggo. HAHA

Marj and I met last Wednesday.

sa part ko, sobrang pigil na pigil na ako na di ko na babanggitin ung nangyari last Saturday. ung sa UAAP nga. super heart breaking ang nangyari. But I just can’t help. WOW. HAHA eh the feelings are mutual. [??] so go lang.

 

konting background lang kung bakit ganito pa rin kami hanggang ngayon.

1.  Hey, WE just met you, and this is soooo crazy.

•      yez. sa apat na taon naming pag stay sa UST, ngayon lang namin sila nakilala. Specifically, Jeric Teng. [??]

me with Jeric Teng

Kaloka.

Marj and Jeric Teng

2.  so near and yet so far [????]

• Magkahiwalay kaming nanood ng game ni Marj. I was in the MOA Arena and nasa UST sya. so wala kaming karamay, medyo tahimik ang mundo namin nung mga oras na un.

 

3. No Booster.

• Wala kaming booster.  Kami ung nagsisilbing booster ng isat isa para mag boost ung ganitong feeling toward Jeric Teng [??]

Major in Pag iinarte

 

masaya ako na may karamay ako sa mga ganitong panahon. Salamat kaibigan, salamat. 😀

 

sana hindi pa ito ung huling araw na pag uusapan natin tong mga ganitong bagay. Pandagdag memorya kung sakaling magkalimutan. 😀

 

“One friend with whom you have a lot in common is better than five or more whom you struggle to find things to talk about”. 😀 –Mindy Kaling

 

 

 

 

Separation Anxiety [super friends edition]

yes yes yes. Anxiety.

Anxiety means..

anx·i·ety

noun \aŋ-ˈzī-ə-tē\

: fear or nervousness about what might happen

So, ito na ung nararamdaman ko ngayon. kakaloka.

Madalas pag sumasapit ang gabi, at hindi ako makatulog, hindi ko maiwasang mag isip ng mga negatibong maaring harapin kinabukasan.  Tulad ng pag iisip ko kapag nagkahiwa hiwalay na tayo. “PAANO PAG NAGKAHIWA HIWALAY NA TAYO?” “ANO NANG MANGYAYARI?”

nakakatakot.  natatakot ako na makisalamuha sa ibang tao. ung mga taong hindi natin kasing ugali. ung mga taong tinatawag na seryoso sa buhay.  IBA NA KASI UNG PAGSASAMA NATIN. SOLID talaga.

pero bago tayo naging SOLID, GAS muna tayo. parang hangin lang tayo sa isa’t isa na hindi nag eexist. hindi nakikita. tapos naging LIQUID na tayo. para tayong tubig na walang TASTE. [HAHAHA chos]… para tayong ilog na nakikisabay lang sa agos ng mundo. Chika dito, chika doon. Nakakaloka…. HANGGANG SA NAGSAWA na tayo.

Walang kwenta, wala naman tayong napapala. hanggang sa nakita na lang natin ang isa’t isa na nag uusap tungkol sa ating mga sarili.  nasa “getting to know each other” stage na tayo. [congrats]

Alam na natin ung pangalan ng isa’t isa.

alam na natin kung gaano ka ututin si Marj [HAHA sorry]

alam na natin kung anong size na ng bibig ni Marvie.

alam na natin kung gaano kaitim ang nunal ni Allen.

alam na natin kung gaano kababaw si Ced. HAHAHA

 

ALAM na natin kung ano ano ang mga pangarap ng bawat isa sa atin.

kahit magkahiwa hiwalay tayo, hindi mawawala satin ang ATUDE, ANTOITOI, JERIC TENG, WOW.– at kung ano ano pang pinagsaluhan nating lima. walang makakatalo sa SOLID-ityrification ng ating pagsasamahan. WOW.–

Love, Joon

WOW group